Szanowni Państwo, Szanowne Osoby,

czas, kiedy wydawało się nam, że rzeczywistość jest przewidywalna, mamy już za sobą. Świat, w którym funkcjonujemy oraz doświadczenia, jakie stają się naszym udziałem - wojna w Ukrainie, kryzysy uchodźcze, pandemia COVID-19 – wymagają rozpoznania realnych problemów edukacyjnych i społecznych, opisania i zinterpretowania formalnych i pozaformalnych aktywności edukacyjnych oraz opracowania koncepcji działań na rzecz osób wymagających edukacyjnego wsparcia.

„Wojna nigdy nie jest daleko” – ta pieśń dla wszystkich uciekających i pomagających dramatycznie ujmuje doświadczenia ostatnich tygodni. Wszyscy uczymy się życia w nowym świecie, nowych rodzajów współpracy, samoorganizowania. Dla pedagogów, nauczycielek, nauczycieli to szczególne wyzwanie. To podjęcie trudu codziennego wspomagania osób, które – w różny sposób, niekiedy tragicznie – doświadczają nowej rzeczywistości. To nowe formy wsparcia, pomocy, współdziałania. To także namysł nad tym, czym jest i jaka może być współczesna edukacja.

Po kilku latach zdalnych aktywności chcemy zaprosić Państwa do Wrocławia, do Dolnośląskiej Szkoły Wyżej, na konferencję z nowego cyklu: Jaka szkoła? Jaka edukacja? Chcemy wrócić do formuły bezpośrednich spotkań, żywych dyskusji, wspólnotowych i środowiskowych debat.  

Tu i teraz!

Zapraszamy do uczestnictwa w konferencji, której tytuł ma zachęcać do dostrzeżenia, opisu i wyjaśnienia nowych zdarzeń, narracji oraz doświadczeń edukacyjnych. Inspirujemy się cyklem publikacji Nieobecne dyskursy (1991-97), pod redakcją Zbigniewa Kwiecińskiego, które wzbudzały w latach dziewięćdziesiątych XX wieku (i nadal wzbudzają) naukowy namysł, ferment i wzniecały krytyczne debaty. Zamierzamy - podczas spotkań w ramach cyklu konferencyjnego – odnaleźć sposoby opisania nowych realiów i konstruowania opowieści o współczesnej edukacji i pedagogice.

Zapraszamy do udziału w przedsięwzięciu naukowym, którego cele widzimy następująco:   
 

1. zainicjowanie cyklicznych spotkań poświęconych tematyce szkoły i edukacji, uwzględniających różne perspektywy, wieloaspektowe doświadczenia oraz transdyscyplinowe badania;
2. zidentyfikowanie i podjęcie wyzwań edukacyjnych, które są i będą konsekwencjami wojen, ze szczególnym uwzględnieniem wojny w Ukrainie;
3. opisanie głównych oraz pobocznych problemów edukacyjnych i oświatowych w kontekście doświadczeń pandemii oraz jej wpływu na działanie szkół, na zmiany w formach pracy edukacyjnej, a także określenie wielorakich skutków lockdownu dla uczniów, uczennic oraz osób pracujących z nimi edukacyjnie;
4. rozpoznanie i analiza nowych dyskursów oraz inicjatyw edukacyjnych i zweryfikowanie (nie)działających – w dobie pandemii – rozwiązań szkolnych i pozaszkolnych;
5. poznanie nauczycielskich, edukatorskich i aktywistycznych doświadczeń oraz aktywności edukacyjnych w czasach kryzysów: pandemii, katastrofy klimatycznej, zwrotów antydemokratycznych;
6. przyjrzenie się społecznym i kulturowym konsekwencjom ostatniej reformy systemu edukacji. Uwzględnienie opinii i ocen reprezentantów wszystkich podmiotów edukacyjnego systemu;
7. poznanie obszarów przeobrażeń szkoły, wiedzy, dydaktyki w czasach pandemii i zdalnego nauczania.

Rezultatem, który chcemy osiągnąć, jest rozpoznanie (nie)obecnych dyskursów edukacyjnych w czasie wojny i w dobie pandemii oraz umożliwienie spotkania badaczy, praktyków i organizatorów edukacji (formalnej, pozaformalnej i nieformalnej) w celu inicjowania/ wspierania/ rozwijania dyskusji nad problemami, diagnozami i działaniami na rzecz wspomagania uczniów, uczennic, nauczycieli i edukatorów, a także rodziców i wszystkich osób zainteresowanych edukacją jako dobrem społecznym i kulturowym.



fot. @hizuri_kata